زخم دوست . . . . .

در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند ..... 

می گویند خارپشتها وخامت اوضاع رادریافتند و تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و بدین ترتیب همدیگررا حفظ کنند… وقتی نزدیکتر به هم بودند گرمتر میشدند ولی خارهایشان یکدیگررا زخمی میکرد در عین حال می دانستند که وقتی ازهم دور شوند ‫از سرما یخ زده و میمردند… ازاینرو مجبور بودند یا خارهای دوستان را تحمل کنند، یا نسلشان منقرض شود. پس دریافتند که بهتر است گردهم آیند و آموختند که : بهتر است با زخم های کوچکی که همزیستی با کسان بسیار نزدیک بوجود می آورد زندگی کنند ، چون گرمای وجود دیگری مهمتراست… و این چنین بود که توانستند زنده بمانند…
بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گردهم می آورد بلکه آن است که هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنارآید و خوبیهای آنان را تحسین نماید… 
بدبختی این حسن را دارد که دوستان حقیقی را به ما می شناساند… بالزاک